Bedirhan Gökçe Biz Hesapsız Sevdik Şiiri
Vurduğun her yerden gül biter sanma,
Sen beni ilk defa yaralamadın,
Ben sana kul köle olurdum amma,
Sen bana bir günlük yar olamadın,
bu kadar yüklenmek varmı susana,
yerimde olupta çıldırmasana,
ben gönül köşkümü açtımda sana,
sen sen sokak kapını aralamadın
Hançerle mafızerle yıkılmazdım da
süründüm aklımı senle bozdumda
ben sana yüzlerce roman yazdımda
sen bana bir satır karalamadın
onbinde bir kula kısmet olsamda
kadrimi bilmediğim nimet olsamda
ben senin bağına rahmet olsamda
sen benim dağıma kar olamadın
kalplere şifa sunan meyvaydım
her keyfe kedere derde devaydım
ben senin bahtına gülen ayvaydım
sen bana ağlayan nar olamadın
yıllara mal oldu gözümden düşmen
ey şimdi aynayla kavgalı düşman
her zaman mahçupsun
her zaman pişman
sen sen kendi kendine yar olamadın
sen kendi kendine yar olamadın
